YÖNETİM İNSAN VE ÜLKÜ

Nazmi Zeybek Türk

İnsanların ihtiyaçları vardır; bunların karşılanması lazımdır...İlkel ve basit şekli ile bu ihtiyaçlar bireysel düşmanlıklar ve çatışmalar yaratan bir yarışma ile karşılanır...Daha gelişmiş ve sosyalleşmiş toplumlarda bu işlev iş bölümü, teknik yeterlilik, gelişebilirlik ve uyumluluk gerektirir...Siyaset ve yönetim burada devreye girer...Amaca uygun ve yeterli sonuçlara varmak için İnsanların işbirliğini sağlamak; gayretlerini sürdürülebilir ve verimli kılmak yönetimin amacıdır...İyi yönetici varlığı fark edilmeyen fakat yokluğu fark edilen yöneticidir.

İnsanların işbirliğini en yüksek ölçüde ancak onların tabii yönelişleri ile çok fazla çelişmeyen yöntemler ve amaçlar belirleyerek sağlamak mümkündür.. Zor aşamaları geçebilmek için bazen gerçek üstü heyecanlar yaratılması da gerekebilir.....

İnsanın yaşama içgüdüsüne, kendisini geliştirme barınma, beslenme , neslini sürdürme dürtülerine karşı gelirseniz başarı ancak zor yoluyla sağlanır...

...

Çoğunluğun idealist veya dava adamı olamayacağını ve böyle olmasının da gerekmediğini bilmek lazımdır..İnsanların %95’i içinde yaşadıkları çevrenin onlardan beklediği gibi davranır ve çoğunlukla da elemden kaçarak ve hazza yönelerek yaşarlar...

İdealist insan olağan dışı bir yaratıktır... Yaşamak, karnını doyurmak, barınmak ve soyunu sürdürmek, hazza yönelmek ve elemden kaçmak şeklindeki temel ve tabii güdülerinin davranış kalıplarının tersine gidebilir... İnançları ve duyguları için ölümü göze alır, aç kalmaya, sıkıntı çekmeye, işkence görmeye razı olur...

Egosu güçlü bir kişililik çevresinde bu tür yeterli insan bularak eyleme geçer ise bir diktatörlük doğabilir...

Çağdaş insan kendini eğiten, duygu ve düşüncelerini disiplin altına alan ve bireysel fayda ile sosyal faydayı uzlaştırabilen insandır...Böyle bir insan fikri hür vicdanı hür ve irfanı hür bir eğitim ve terbiye almış insandır...

Türkiye Cumhuriyetinin bu sebeple eğitimli genç kuşaklarından beklentisi büyüktür..