BEDRİ HUCENT 

 (1924-1982) 

Bedri Huçent  Türk Milliyetçiliği fikrine inanmış, bu uğurda mücadeleyi bir hayat tarzı olarak benimsemişti. Türkistan göçmeniydi. Esir Türklerin kurtuluşu için elinden gelen maddi, manevi her türlü imkanını harcadı. Adana ve çevresinde Türkistan milli hareketlerinin organizasyonunda ki faaliyetlerin  hepsinde bulundu.  Adana "Türkistanlılar Yardımlaşma Derneği"'nin kurucularındandı. Uzun yıllar derneğin başkanlığını da yaptı.

1982 yılının Mayıs ayında aramızdan ayrılan Bedri Huçent’in muhtelif dergi ve gazetelerde yayınlanmış şiirleri mevcuttur. O şiirlerden 3 tanesini buraya alıyorum. Allah rahmet etsin.  

 

 BEKLEYİŞ

Ümit ışığını elimde tutup  

Neş'e bağlarında uçmak emelim,

Sahipsiz sine de tahtımı kurup

Saltanat zevkini görmek emelim.

 

Emin ol varlığım hep senin için

Derdinle sızlıyor kalbim derinden

Bu sakit duruşun bilmem ki niçin?  

Niçin bu durgunluk? Oyna yerinden

 

Ne çıkar bu günler güller açmazsa?

Uçmazsa bülbüller güneş doğmazsa,

Kalpler huzur ile neş’e saçmazsa

Ay parlayamazsa, Seller taşmazsa.

 

 Mutlak fışkırır acak hayat şulesi ...

Nur'a boğacaktır ümit zar'ını

Tan yeri ağarıp, zaferin sesi

Müjdeler verecek bekle  yarını.

Bedri HUCENT

 

 

BİR BAYRAK UÇTU

 

Bugün bir bayrak uçtu yavaş yavaş yükselip

Uyuklayan hislere usulcacık seslenip :

 

Ey .. Gafiller uyanın işte ben gidiyorum,

Bir an olsun dinleyin, dinleyin ne diyorum.

 

«Ecdadımın kanını taşıyorum sinemde,

Ben Asya, Afrika hem Avrupa desem de,

 

Yıllarca, asırlarca durup gölgelendiler

Şeref, şan, zafer nedir hep benden öğrendiler.

 

Korkusuz yaşadılar hürriyeti içtiler

Mertlik tarlalarından bol ekinler biçtiler,

 

Altaylardan Romaya at ile benim koşan

Volkan gibi, sel gibi etrafa benim taşan.

 

Başlar bana eğildi, taç'lar hep dize geldi

Sığmadım şu dünyaya başım göklere değdi.

 

Gidiyorum süzülüp ecdadımı görmeye,

Ahfadı olan senin selamını vermeye.

 

Sakın indirme beni, Neş'eme sakın değme,

Atıl, çarpış, öl, fakat fakat ellere verme.» 

Bedri HUCENT 

 

 

RÜZGÂR

 

Belki yükün çok ağır, fakat bir ricam sana

Burdan geçip giderken benden bir selam götür

De ki, hemdert seninle, duygusu duygunla tam,

Orda ki sevgiliye, olsun- tek kelam götür.

 

Söyle: Aşkın yakıyor suya hasret bağrını

Kavuşmak isteyenler durur mu lakayt böyle?

Senin için inliyor hissediyor ağrını

Kımılda artık biraz bekliyor diye söyle.

 

Orda güzel güllerle dolu gülistan varsa,

Burda da ona aşık dertli bülbüller vardır.

Duyur bunu her yana, burdan giden ey rüzgar

Ben burda ona aşık, orda aşık bana yar:

Bedri HUCENT