ŞEHİT DİYORLAR SANA - Buğrahan ATAR

Bir gün çıkıyorsun evden;
hadi eyvallah diyemiyorsun annene,
hayat yorgunluğuyla uzanmış yatıyor bir köşede,

kardeşin senden evvel kalkıp gidivermiş okula,
baban mı? Dükkanda kalıyor o gün
Küçük kardeşin ise mışıl mışıl bir köşede…

bir gün çıkıyorsun evden;
ki bir daha dönmemek üzere.

anan öpüp o yanaklarını okula uğurlayamıyor seni,
yatağını toplamadın mı diye kızarken toplamaya kıyamıyor.

baban seni bırakayım mı oğul diye soramıyor sana,

boynuna atlamıyor kardeşin, kokunu içine çekemiyor,
bir sabah vakti ağabey kalk geç kaldın diyemiyor

yüklenip yolluğunu gidiyorsun okula,
vesveseler tutsa da seni kapılar kapandı mı diye;
dönüp bakamıyorsun geriye..

bir ayet-el kürsi okuyorsun 
Allah’ın adıyla başlayarak
sonra tutuyorsun kaldırımların yolunu,

boynunda masmavi bir atkı,
kapşonunu çekiyorsun başına
annenin Allah’a emanet sözlerini hissederek

yağmur damlaları ne kadar güzel 
diye düşünüyorsun belki de

sonra bir kahpe karanlık çöküyor hissene
öyle bir ses ki bu kulakların işitmiyor
o masmavi atkı
al rengini alıyor,
yürüdüğün o kaldırımlar
kan rengini alıyor.

yağmur damlaları, yağmur damlalarını bir daha göremiyorsun.

yurdun veda ediyor sana;
ayağa kalkmak istiyorsun
kalkamıyorsun…

yanında senin yol arkadaşın 
o hep selam verdiğin taksici amca,

göz göze geldiğin tatlıcı amca,
işe okula giden daha binlerce kişi

kan kokusunu hiç bu denli 
iliklerinde hissetmemiştin

siren sesleri kaplıyor etrafı,
ve meraklı yurdum insanı,

yanına geliyor bir hemşire
abla diyorsun ben gidiciyim diyorsun beni bırak
sen yanımdakilere bak

sonra mı?
gözlerin kapanıyor,
bir bir geliyor anılar o kapanmaya meyillenmiş gözlere
anan, baban, kardeşin ve vatan.
gözlerin kapanıyor; bir daha açılmamak üzere..

ağlamaklı sözcükler dökülüyor 
herkesin dilinde:
lanet okuyanlardan taa kuşlara kadar,

unutulmayacak diyorlar,
şehit diyorlar sana,
son olsun diyorlar,
AMA OLMUYOR İŞTE

sonra ateş yine düştüğü yeri kor kor yakıyor

yar koynuna baş koymadan,
toprağın yâri oluyorsun

zaten hiç çıkmıyorsun ananın aklından
yüreği sızım sızım sızlıyor,
baban bizim oğul şehit diyor gururla
ve kardeşlerinin o al bayrağı giydiğini göremiyorsun..

Son olsun diyorsun
AMA OLMUYOR İŞTE